Şeyh Nesim Küfrevi
Şeyh Nesim Efendi, Muhammed Küfrevi hazretlerinin torunu, Şeyh Abdülbaki Efendi’nin büyük oğludur. 1899 yılında Bitlis’te doğdu.
İlm-i Arabi, fıkıh ve tefsiri babasının yanında bitirmiş, 1943’te babasından hilafet icazeti almıştır. Babasının 1943 senesinde vefatından sonra irşad hizmetine başlayan Nesim Efendi, çok kısa bir zaman içinde Bitlis’te büyük bir fütuhat yaptı. Âlim ve fazıl, medrese tahsili görmüş beş zata hilafet ve inabet icazeti verdi.
Şeyh Efendi zayıf ve nahif, uzun boyluydu. Allah’tan çok korkan, muttaki bir zat idi. Bitlis’te Kızılmescid mahallesinde oturuyordu.
Şeyh Nesim Efendi’nin ahlakı çok mükemmel idi. Herkese karşı tebessümle karşılık verir, kendisinden bir şey istendiğinde, yeter ki Sünnet-i Seniyyeye uygun olsun, evet kelimesinden başkası ağzından çıkmazdı.
Gündüzleri talebe ve müridleriyle haşir neşir olurken gecenin üçte ikisini mutlaka namaz ve evrad-ı kudsiye ile geçirirdi.
Gelen gidenlerin içinde en fakir insanlara bakardı, yedirir, içirirdi. Hem de o fakirlerin çocuklarının ihtiyacını da temin edip gönderiyordu.
Hiçbir zaman sofradan tok kalkmazdı. Daima açlığı giderilmeden elini sofradan çekerdi. Arkadaşlarıyla sofradan kalkmaz, onlar doyana kadar sohbet ve muhabbet ederdi.
Dine karşı büyük bir saygı ve sevgisi vardı. Aslen Bitlisli olup Diyarbakır’a yerleşen Molla Ali Mülayim, Şeyh Nesim Efendi’nin güzel ahlaklarından bir tanesini şöyle anlatıyordu: “Ben 12 yaşında Kur’an-ı Kerim’i hıfz ettim. Hem güzel okuyordum, hem de sesim iyi idi. Ara sıra Şeyh Efendi’yi ziyaret ederdim. Hem beni çok severdi, hem de bana haftalık olarak talebelere verilen bahşişi verirdi.
Dışarıdan içeri girdiğim zaman, Şeyh Efendi beni görür görmez ayağa kalkar ve beni karşılayıp yanında oturturdu. Millete şöyle anlatıyordu: ‘Bu mübarek talebenin karşısında ayağa kalktığımın sebebini biliyor musunuz? Bunlar yürüyen ve konuşan Kur’an-ı Kerim’dirler. Onlara çok ciddi olmamız lazım. Kâğıt içinde yazılan Kur’an samittir, yani konuşmuyor. Bunlar konuşanlardır.'”
Şeyh Efendi hazretlerinin 1945-1951 arası birçok İslami çalışmaları olur. Beş âlim zata hilafet verir. Milletin içinde çok sevilen bir Şeyh Efendi olur ve Küfrevi tarikatını genişletir. Muazzam bir cemaat etrafında toplanır. Fakat daha fazlasına ömrü vefa etmez. 1951’de dar-ı bekaya irtihal eder. Muhammed Küfrevi türbesinde defnedilir.